1891 წლის 17 ნოემბერს ვანის რაიონის სოფელ ჭყვიშში დაიბადა საქართველოს სახალხო პოეტი და საზოგადო მოღვაწე, გალაკტიონ ტაბიძე , ადამიანი, რომელმაც წარუშლელი კვალი დატოვა ქართულ პოეზიასა და კულტურაში. გალაკტიონ ტაბიძემ ცხოვრების დიდი ნაწილი გაატარა თბილისში, რომლის ქუჩებს დღემდე ახსოვს „პოეტების მეფის“ უცნაური ხეტიალი.
გალაკტიონის როლი ქართული ლიტერატურის ისტორიაში ისეთივე მნიშვნელოვანია, როგორიც – სიმბოლიზმის საუკეთესო წარმომადგენლებისა ევროპასა და რუსეთში. XX საუკუნის დასაწყისში გალაკტიონმა შემოქმედებითად გაიზიარა სიმბოლიზმის მიღწევები და მოახდინა ევროპული კულტურის თავისებურებების ეროვნულ ტრადიციებთან შერწყმა, რის შედეგადაც ქართული პოეზია ზოგადკულტურულ არეალში მოექცა.
